Eenrijige zaaimachine

Mijn over-overgrootvader is in 1876 hier in de Westpolder gestart. De polder was net nieuw. Eind achttienhonderd was het een crisistijd in de landbouw. Om toch geld te verdienen, is hij gaan selecteren in bestaande gewassen. Om een hogere opbrengst en een betere ziekteresistentie te krijgen. Daarna is hij gewassen gaan kruisen. En daar is uiteindelijk de granenveredeling uit ontstaan.

Tegenwoordig testen wij hier nieuwe rassen die uit heel Europa komen. En als die gewassen voor de Nederlandse markt geschikt blijken te zijn, dan proberen we er zaaizaad van te verkopen.

Vroeger waren er uiteraard nog geen zaaimachines. Men liep over de akker waarbij er gewoon met de hand werd gezaaid. Dat zaad lag dus open en bloot op de grond. Later werd het met een eg in de grond gewerkt, zodat het zaad goed in contact kwam met de aarde en ging kiemen.

Dat heeft men op deze manier heel lang volgehouden. Uiteindelijk is overgestapt naar een meer mechanisch zaaisysteem. Men wilde op rijtjes zaaien. En met deze éénrijïge zaaimachine kon men heel nauwkeurig een rijtje zaaien.

Het zaad ging hier boven in deze bak. In die bak zit een doseermechanisme dat ronddraaide. Het werd aangedreven door een ketting, die op zijn beurt weer werd aangedreven door het wiel waarmee je de zaaimachine over het land duwde. Onderin de bak zit een opening, waaruit het zaad komt en vervolgens in een kokertje valt. Van daaruit valt het zaad naar beneden in de grond.